زمینه یابی توسعه گردشگری در کویر طبس

در دنیای امروز گردشگری و بویژه طبیعت گردی به عنوان یکی از شیوه های استفاده از جاذبه های طبیعی و نیز راه-حلی برای پایداری پتانسیل ها به شمار می آید. کشور ایران از لحاظ جاذبه های طبیعی کشوری غنی است. این جاذبه ها پتانسیل کافی برای تبدیل کردن ایران به یک مقصد عمده گردشگری در جهان را دارند. از میان انواع جاذبه های طبیعی، کویرگردی می تواند موجب توسعه گردشگری و جذب گردشگر شود. پژوهش حاضر در منطقه کویری شهرستان طبس و به منظور زمینه یابی توسعه گردشگری در این منطقه و شناسایی نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدهای این صنعت و عوامل تاثیرگذار در جهت افزایش تمایل برای گردشگری در کویر طبس انجام گرفته است. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش شناسی توصیفی- تحلیلی می باشد و رویکردی کیفی-کمی دارد. جامعه آماری مشتمل بر دو گروه: مسئولین مربوطه (40 نفر) و گردشگران بود. حجم نمونه مسئولین مربوطه با روش سرشماری و نیز گردشگران به تعداد 100 نفر از طریق روش snowball مشخص گردید. ابزار تحقیق پرسشنامه بود که روایی آن با نظر متخصصان و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ (81/0 برای مسئولین و 77/0 برای گردشگران) تأیید شد. جمع آوری داده ها و اطلاعات به صورت اسنادی و میدانی انجام یافت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آماره های آمار توصیفی و تکنیک swot استفاده شد. نتیجه تحقیق نشان داد که وجود جاذبه های متعدد نظیر کلوت ها، دق ها و نبکاها با ضریب تغییرات 1335/0 مهم ترین نقطه قوت، کمبود خدمات بهداشتی با ضریب تغییرات 1445/0 مهم ترین نقطه ضعف، وجود روستاهای هدف گردشگری متعدد مانند خرو، ازمیغان، نایبند و اصفهک با ضریب تغییرات 1094/0 مهم ترین فرصت و نیز عدم واگذاری تسهیلات و تجهیزات از سوی دولت جهت توسعه گردشگری به بخش خصوصی با ضریب تغییرات 1574/0 مهم ترین تهدید توسعه گردشگری در کویر طبس هستند. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که اولین ناحیه استقرارپذیری استراتژیک در ناحیه wt یعنی استراتژی تدافعی قرار داشته که بر اساس آن باید ضمن به حداقل رساندن نقاط ضعف فرا روی کویر طبس از تهدیدهای بیرونی نیز اجتناب کرد.